به نقل از «خبرآنلاین»

ادعای جنجالی هوش مصنوعی درباره نقاشی مشهور/ اصل نیست!

تاریخ انتشار: ۲ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۵۱۸۴۰

کارشناسان از تجزیه و تحلیل ویژگی‌های عمیق مبتنی بر هوش مصنوعی بر روی نقاشی مدونا دلا رزا(Madonna della Rosa) اثر رافائل سانتی نقاش ایتالیایی استفاده کردند و هدف‌شان احراز هویت بخش‌های مختلف این اثر، به ویژه چهره جوزف در نقاشی بود.

بیشتر بخوانید:

این پسر ۱۸ ساله بزرگترین کمپانی‌ها را هک کرد و محکوم به حبس ابد شد!

رمز و راز پیرامون این شاهکار رافائل که مدت‌هاست مورد بحث و بررسی است، اکنون به کمک هوش مصنوعی حل شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به نقل از ویکی پدیا، رافائلو سانتسیو(Raffaello Sanzio) یا رافائل سانتی(۱۴۸۳ میلادی تا ۱۵۲۰ میلادی) که بیشتر با اسم کوچکش رافائل شناخته می‌شود، نقاش و معمار ایتالیایی دوران اوج رنسانس است. رافائل، نمونه بارز هنرمند دوره رنسانس پیشرفته است. او با آنکه شدیداً تحت تأثیر لئوناردو داوینچی و میکلانژ بود، سبک خاصی پدید آورد که آرمان‌های هنر رنسانس پیشرفته را به روشنی بیان می‌کند. او ضمن آنکه از هر هنرمند دیگری می‌آموخت، به نیروی ابتکار و اصالت پر توان خود نیز میدان می‌داد. او چنان خستگی ناپذیرانه با روحیه هنر کلاسیک کار می‌کرد که هنرش را تقریباً می‌توان رستاخیز هنر یونان در اوج تکاملش تلقی کرد.

نقاشی مدونا دلا رزا قرن‌هاست که کارشناسان هنری خبره را مجذوب خود کرده است. این اثر در موزه «دل پرادو» در مادرید اسپانیا نگهداری می‌شود.

این نقاشی، حضرت مریم، عیسی مسیح در نوزادی، یوسف نجار و یوحنا در کودکی را به تصویر می‌کشد. این نقاشی یک اثر خیره کننده است و تا قرن نوزدهم تصور می‌شد که کاملا کار رافائل است، اما در آن زمان بود که شک و تردیدهایی مطرح شد مبنی بر اینکه این اثر به طور کامل کار دست این نقاش ایتالیایی نیست.

مورخان هنر استدلال کردند که باید آن را به کارگاه او نیز نسبت داد. برخی می‌گویند که چهره جوزف بعدا اضافه شده است و احتمالاً توسط رافائل کشیده نشده است.

برخی دیگر فکر می‌کردند قسمت پایینی با گل رز توسط شخص دیگری نقاشی شده است. در اسپانیا، این نقاشی همیشه به رافائل نسبت داده شده است.

اکنون این اثر توسط هوش مصنوعی توسعه یافته به دست حسن اوگیل(Hassan Ugail) استاد محاسبات بصری در دانشگاه برادفورد به بوته آزمایش گذاشته شده است.

نتیجه این که بیشتر قسمت‌های این نقاشی اثر رافائل است، اما چهره جوزف توسط فرد دیگری کشیده شده است. ضمن اینکه قسمت پایینی نقاشی نیز به احتمال زیاد توسط خود رافائل نقاشی شده است.

اوگیل می‌گوید، این الگوریتم پس از بررسی جزئیات فوق‌العاده ۴۹ اثر غیر قابل بحث از رافائل ایجاد شد و در نتیجه می‌تواند آثار معتبر این هنرمند را با دقت ۹۸ درصدی تشخیص دهد.

وی افزود: این هوش مصنوعی با جزئیات بسیار عالی به یک نقاشی نگاه می‌کند. نه فقط صورت، بلکه به تمام قسمت‌های آن نگاه می‌کند و در مورد پالت رنگ، رنگ‌ها و ضربه‌های قلم‌مو می‌آموزد و نقاشی را به روشی تقریباً میکروسکوپی نگاه می‌کند و تمام ویژگی‌های کلیدی دست رافائل را در نظر می‌گیرد.

در مورد نقاشی «مدونا دلا رزا» آزمایش اولیه نشان داد که ۶۰ درصد توسط رافائل کشیده شده است. سپس هوش مصنوعی به این نقاشی به صورت بخش به بخش نگاه کرد و به این نتیجه رسید که چهره جوزف در این نقاشی توسط رافائل کشیده نشده است.

هاول ادواردز، استاد بازنشسته طیف‌سنجی مولکولی در دانشگاه برادفورد و یکی از نویسندگان این مطالعه می‌گوید: تحلیل هوش مصنوعی ما به طور قطعی نشان داده است که در حالی که سه چهره مریم مقدس، عیسی مسیح و سنت جان باپتیست به صراحت توسط رافائل نقاشی شده، چهره سنت جوزف این گونه نیست و توسط شخص دیگری کشیده شده است.

پژوهشگران همچنین نقاشی مورد بحث دیگری به نام هادو مدونا(Haddo Madonna) را آزمایش کردند. این نقاشی که به رافائل نسبت داده شده بود، در قرن نوزدهم خریداری شده بود و مشخص شد اثر یک هنرمند گمنام است.

اوگیل اعتراف می‌کند که هیچ چیز درباره هنر نمی‌داند و تاریخ‌دانان هنر ممکن است از کارش استقبال نکنند. وی می‌گوید: من فکر می‌کنم ترسی وجود دارد و آنها فکر می‌کنند ما ساده لوح هستیم و نمی‌دانیم داریم چه کار می‌کنیم.

اما اوگیل فکر می‌کند که توجه تاریخ‌دانان هنر در نهایت جلب خواهد شد و هوش مصنوعی را راهی نوین برای احراز هویت آثار هنری بزرگ خواهند دید. البته او تاکید می‌کند که باور ندارد هوش مصنوعی جایگزین انسان شود.

اوگیل در پایان گفت: فرآیند احراز هویت یک اثر شامل بررسی جنبه‌های بسیاری نظیر منشأ آن، رنگدانه‌ها، وضعیت کار و غیره است. این نوع نرم‌افزار می‌تواند به عنوان یک ابزار برای کمک به این فرآیند استفاده شود.

بیشتر بخوانید:

آذری‌جهرمی: کاش برای توقف فیلترینگ به رییس‌جمهور نامه می‌نوشتید نه افزایش آزار مردم اولین نشانه‌های شکافت هسته‌ای در کیهان بحث داغ درباره عکس قدیمی جانی دپ / آیا چنین چیزی ممکن است؟ جلوگیری از مرگ ناگهانی ناشی از حمله قلبی با پوشیدن این جلیقه

۵۸۵۸

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1851845

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: هوش مصنوعی نقاشی توسط رافائل هوش مصنوعی چهره جوزف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۵۱۸۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک «نقاشی» چگونه راز ساخت اهرام مصر را فاش کرد؟ (+عکس)

رازی که هزاران سال به قوت خود باقی مانده بود، سرانجام کشف شد، چرا که فیزیکدانان بر این باورند که سرانجام به چگونگی ساخت اهرام مصر باستان پی برده‌اند. 

به گزارش فرادید، این موضوع که چگونه یک تمدن باستانی بدون ماشین‌آلات سنگین موفق به ساخت اهرام شد، مدت‌ها موضوع فکر بسیاری از افراد بود. هرم بزرگ جیزه به ارتفاع ۱۴۷ متر، زمانی که ساخته شد، بلندترین سازه جهان برای بیش از ۳۸۰۰ سال بود و ما همچنان مجذوب عظمت آن هستیم. 

برخی تصمیم می‌گیرند از اهرام دیدن کنند، برخی دیگر تصمیم می‌گیرند بر فراز آن‌ها با چتر پرواز کنند و برخی دیگر جرات کرده و به داخل هرم بزرگ می‌روند، اما ما تا کنون نمی‌دانستیم آن‌ها چگونه ساخته شده‌اند. 

گروهی از دانشمندان دانشگاه آمستردام در مورد چگونگی ساخت اهرام توسط مصریان باستان به کشف پیشگامانه‌ای دست یافتند. تیمی از فیزیکدانان به رهبری دکتر دانیل بون، روی یک نقاشی دیواری در مقبره جهوتی‌هوتپ (Djehutihotep) تمرکز کردند. این نقاشی که قدمت آن به سال ۱۹۰۰ قبل از میلاد بازمی‌گردد، به نظر یک تکنیک ساختمانی را نشان می‌دهد. 

این نقاشی دیواری ۱۷۲ مرد را به تصویر کشیده که مجسمه‌ای را با طناب‌های متصل به سورتمه حرکت می‌دهند. جلوتر از سورتمه، جایی که به نظر می‌رسد جیزه یا اطراف آن باشد، دیده می‌شود که آب را روی شن‌ها می‌ریزند. فیزیکدانان که شیفته این کشف شده بودند، تصمیم گرفتند آن را آزمایش کنند. 

آن‌ها به مصر رفتند و هرم خودشان را در مقیاسی بسیار کوچکتر ساختند. در طول آزمایش مشخص شد اگر ماسه خشک باشد، به شکل توده درمی‌آید و حرکت اجسام را دشوارتر می‌کند، اما با افزودن مقدار مناسب آب، از شکل گرفتن این توده‌ها جلوگیری می‌شود و ماسه صاف می‌ماند. 

Bonn در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۶ گفته است: «اگر از شن و ماسه خشک استفاده کنید، خوب کار نمی‌کند، اگر ماسه بیش از حد مرطوب شود، باز هم خوب کار نمی‌کند. برای این کار یک سفتی بهینه لازم است.» 

قبلاً اعتقاد بر این بود که استفاده از آب برای کمک به ساخت و ساز تشریفاتی بوده، نه عملی. 

یافته‌های این تیم در یکی از معتبرترین مجلات علمی جهان (Physical Review Letters) منتشر شد. در مقاله منتشرشده توضیح داده شد: «سایش لغزشی روی شن و ماسه با افزودن مقداری آب (نه خیلی زیاد) تا حد زیادی کاهش می‌یابد.» 

«اگر میزان آب درست نباشد، ماسه مرطوب بیابان تقریباً دو برابر سفت‌تر از ماسه خشک می‌شود.» 

«یک سورتمه به راحتی روی شن‌های سفت صحرا می‌لغزد، چون شن‌ها مانند وقتی که خشک هستند مقابل سورتمه انباشته نمی‌شوند.» 

این موضوع به قدری ساده است که حتی بون و تیمش هم غافلگیر شدند: «من از میزان کاهش ۵۰ درصدی نیروی کشش بسیار متعجب شدم، به این معنا که مصریان باستان فقط به نیمی از مردان نیاز داشتند تا اهرام را از روی شن‌های خیس در مقایسه با شن‌های خشک بکشند.»

کانال عصر ایران در تلگرام